De kop van dit wedstrijdverslag zegt al veel. Generiek gezien hebben de jongens pech gehad maar hebben ze de rug ook recht gehouden en het beste eruit gehaald. De organisatie had er een zeer zware ronde van gemaakt waardoor mensen die zich wilden verstoppen in een treintje van een koude kermis thuiskwamen. Hier ging de sterkste gewoon winnen. Chapeau parcoursbouwers.
In de breedtesport (amateurs, 30+,40+, 50+ en 60+) ging het er van meet af aan hard aan toe. Yvar had geen heel goede start, maar wist dat heel snel goed te maken. Helaas viel er iemand voor hem waardoor ook Yvar ten val kwam. Hierdoor moest hij andermaal in de achtervolging en nadat hij de aansluiting weer gevonden had, kwam de diesel op gang. Een voor een moesten jongens uit de groep lossen totdat Yvar op een tweede plek reed. De inspanningen hadden op dat moment wel hun tol geëist, waardoor hij alsnog een plekje in moest leveren en als derde over de finish kwam, wederom een podium dus. Ruben worstelt nog een beetje met zijn vorm en merkte in de eerste ronde al dat zijn benen niet super waren. Om zijn resultaat te maximaliseren koos hij ervoor om zuinig te rijden en zo ver mogelijk voorin te eindigen. Dit ging wonderwel prima en een vierde plek was zijn deel. Dit belooft nog wat als Ruben echt in vorm geraakt.
Na de middagpauze was het de beurt aan de junioren met – namens ons team – Lars Smit. Zijn wedstrijd was tekenend voor de pech die we moesten ervaren. Lars kende een zeer goede start en het gros van de deelnemers zag hem pas na de finish weer. Na een ronde lag hij al een tiental seconden voor op de rest en hoewel de latere winnaar hem nog bijhaalden stevenden ze met zijn tweeën op de eindstreep af, tenminste dit dacht iedereen. Helaas bleek de jury anders te denken over die eindstreep. Op basis van de tijd moesten ze na vijf ronden eindigen, maar de jury vond dat ze nog een ronde extra moesten rijden. Door al het harde werk en het feit dat hij voortdurend op kop gereden had, was de accu bij Lars helaas leeg. Hij verloor veel tijd in de laatste ronde en werd nog bijgehaald door twee man. Hij eindigde als vierde, een prima resultaat maar met het verloop van de wedstrijd in het achterhoofd was het toch een bittere pil.
Bij de nieuwelingen was er genoeg drama te beleven. Voor Steijn is de gifbeker nog niet helemaal leeg. Hij mocht samen met Thomas vooraan opstellen en zijn start was goed, dat wil zeggen de eerste tien meter. Zijn ketting brak, hij mocht van geluk spreken dat hij niet viel en het hele pak renners hem kon ontwijken. Toen zijn ketting na een paar minuten vervangen was, is hij toch gaan rijden en eigenlijk reed hij een prima wedstrijd. Hij wist nog wat jongens te verschalken en hij passeerde de finish als 19de.
Thomas kende pech vooraf aan de start. Zijn pedaal bleek kapot gegaan te zijn maar door een snelle actie van het thuisfront kon hij toch starten. Thomas zijn start was goed en hij sloot aan achter Steijn en wist deze ook nog te ontwijken na dienst kettingbreuk. In het vervolg ging hij er vol voor en blies zich ook een beetje op. Hierdoor moest hij nadat hij doorkwam rond de 10de plek een paar posities prijsgeven en kwam hij als 14de over de finish. Gijs tenslotte had een moeilijke dag. Zijn start was perfect en hij ging als eerste het veld in. Deze koppositie kon hij helaas niet vasthouden. Al vroeg in de wedstrijd merkte hij dat zijn benen niet deden wat hij wilde en begon hij posities te verliezen. Het mentale effect hiervan was daarbij ook groot waarbij hij uiteindelijk als 18de eindigde.
We kijken derhalve met gemengde gevoelens terug op deze dag, maar het bezoek van vrienden, familie en sponsoren maakte ook weer een hoop goed en we kijken uit naar de volgende wedstrijd in Eupen.
