Houffalize staat ook wel bekend als het MTB mekka van Europa. Het ligt in een dal in de Ardennen en welke kant je ook opgaat, klimmen zul je. De XCO World Cup was hier jarenlang vaste gast en hier werden de eerste radicalere parcours gemaakt. Berucht is ‘de tuin’, een middellange afdaling die wisselend verloopt. Vroeger spectaculair, voor de huidige generatie renners een makkie. Het toont de explosieve ontwikkeling van het MTB’en op wedstrijdniveau aan.
Om goed voorbereid aan de start te staan waren de meeste renners al redelijk vroeg aanwezig. Het parcours dat aangelegd was, leek veel op vorige jaar en kenmerkte zich door lange klimmen en afdalingen met veel technische elementen en verschillende lijnen. Zoals vaker dit jaar, zou ook het weer van invloed zijn. Op vrijdag en zaterdag was het droog weer maar zaterdagnacht regende het flink waardoor de omstandigheden voor Lars heel anders waren dan voor de anderen.
Ruben had veel zin in de wedstrijd omdat hij het rondje geweldig vind, hij er vorig jaar tweede werd maar ook omdat zijn vorm aan het groeien is. Na een goede verkenning en voorbereiding wist hij na de startklim de leiding te pakken en als eerste de afdalingen in te gaan. In de afdalingen pakte hij overal de snelste lijnen en na de eerste ronde kwam hij ruim aan de leiding door. Door focus te houden op de afdaling en op andere plekken ontspanning te pakken wilde hij de wedstrijd zo uitrijden. Helaas ging het mis op een relatief eenvoudig deel, zijn voorwiel gleed weg en hij belandde in de netten en met zijn heup op een rotsblok. Hoewel hij het nog probeerde bleek dit uiteindelijk einde wedstrijd voor hem. Erg jammer gezien het begin.
Gezien de bouw van Yvar is Houffalize iets minder geschikt voor hem. Yvar is groot en torst daardoor ook veel kracht en gewicht met zich mee en dat is op veel plekken goed maar hier niet. Toch wist hij zich er prima doorheen te slaan. In de startklim verloor hij wel veel plekken maar in de afdalingen wist hij zich prima te handhaven en hier en daar kon hij nog een plekje terugpakken, uiteindelijk kwam hij als 14e over de streep.
Bij de nieuwelingen stonden Gijs, Thomas en Steijn zenuwachtig maar ook vol zin aan de start. Gijs was de weken ervoor niet fit maar wilde toch graag starten. De technische passages gingen prima en hier wist hij de basis te leggen voor een solide optreden. De fietstukken gingen wat minder ook al omdat hij zich van de arts niet op mocht blazen. Hij wist uiteindelijk als 34ste over de meet.
Thomas kende een wat mindere dag. Vooraf voelde hij zich erg goed en hij had er ook veel zin aan. Tijdens de wedstrijd leek het erop dat de hitte hem wat te veel werd en hij daardoor minder vertrouwen had dan vooraf. Hij kon hierdoor de lijnen die hij eerder reed, niet rijden en moest meerdere keren afstappen hetgeen veel tijd koste. Hij fietste de wedstrijd wel uit en eindige uiteindelijk als 66ste.
Steijn had de ronde net als de anderen goed en meerdere malen verkend. Zijn credo aan het eind: ‘wat is dit een geweldig parcours’ laat zijn MTB-hart zien. In de startklim besloot hij met het pact mee te gaan en hij schoof een tiental plekken op. Helaas moest hij dit wel wat bekopen in de rest van de wedstrijd. De technische afdalingen bleven goed lopen maar in de klimmen verloor hij plekken. Gemiddeld gezien dus een redelijk goede wedstrijd die hij als 58ste afrondde.
Op zondag was het de beurt aan Lars. Zoals eerder gesteld had het geregend en was het glad. En laat Lars hier nu net van houden. De startklim verliep in de basis prima tot aan de helft . Vlak voor hem ging iemand onderuit waardoor Lars in de remmen moest en veel plekken prijs moest geven. In de eerst afdaling ging het vervolgens weer mis, Lars kwam hard ten val maar gelukkig ‘zonder erg’. Hij kon daarna weer opstappen en het vervolg van de wedstrijd ging prima en hij kon veel mensen inhalen. Dit resulteerde uiteindelijk in een prima 13de stek.