“Hoe is het met de vorm”. Eigenlijk de eerste vraag die renners aan elkaar stellen als ze elkaar na enige tijd weer tegenkomen. Vaak volgt een antwoord dat niets zegt omdat je je tegenstander niet al te wijs wil maken, maar ook omdat dit vaak heel lastig aan te geven is. Tussen trainers en renners is natuurlijk meer openheid. In dit eerste jaar van de samenwerking wordt er druk gewerkt aan de schema’s, de reacties van de renners erop en zo langzamerhand beginnen trainers en renners te leren wat werkt en niet.
De renners koppelen hun trainingen en het gevoel dat ze hebben terug en de schema’s worden hierop aangepast. De schema’s beginnen nu ook uit elkaar te lopen. Alles met het doel om tijdens de 3NationsCup en het NK zo goed als mogelijk aan de start te staan. Voor de overige wedstrijden wordt in het algemeen gewoon hard doorgetraind.
In Saalhausen kregen de renners een superzwaar, redelijk traditioneel en natuurlijk rondje voorgeschoteld. Na een lange klim over een typisch Duits weiland kregen ze daarna een aantal steile en lange afdalingen en klimmen te verwerken. Deze waren op zich goed te doen, ware het niet dat het in de nacht van vrijdag op zaterdag behoorlijk geregend had en het parcours spekglad werd. Vooral Ruben had daar mee te maken, maar die geniet hier ook altijd wel weer van. Voor het publiek is dit eigenlijk geen leuke wedstrijd, op de stukken waar het gebeurd kun je niet goed komen en foto’s zijn dan ook beperkt gemaakt.
Zaterdagochtend was het de beurt aan Ruben. Aangezien er met meerdere categorieën tegelijkertijd werd gestart stond hij op de vierde startrij en dat was geen goede uitgangspositie. Toch reed hij aan het eind op de tweede positie en wist dit vast te houden. Rond dit tijdstip was het nog erg nat en op meerdere plekken moest daarom gelopen worden. De afdalingen waren ook nog steeds glad en het risico op valpartijen groot. Ruben wist dit gelukkig te vermijden en wist overall en binnen zijn categorie als 3de over de finish te komen, wederom een podium voor hem dus.
Hoewel de nieuwelingen een paar uur later startten dan Ruben en het parcours deels opdroogde, waren met name de steilste afdalingen nog steeds erg glad en tijdens de wedstrijd waren ook diverse val- en glijpartijen. Onze jongens bleven daarvan niet verschoond en kenden allen hun momenten maar zoals de Belgen dat dan zeggen: “valpartijen zonder erg”. Geen schade dus. Steijn had een prima start en wist een behoorlijk aantal plekken te winnen op de startklim. Helaas kwam hij even later in de knoop met het lint maar dit leek niet al te veel verlies op te leveren. In de tweede ronde had hij een stevige inzinking die hem echt plekken en tijd kostte. Gelukkig wist hij zich weer te herpakken en in de laatst ronden wist hij zijn positie te verbeteren om als 47ste over de meet te komen. Thomas had in tegenstelling tot Steijn geen goede start. Hij verloor ettelijke posities en moest dus aan een inhaalrace beginnen. Dit deed hij met verve en zonder zich van de wijs te laten brengen, een sterk punt van Thomas. Gedurende de vier rondes wist hij met name op de klimmen veel tegenstanders in te halen en in de afdalingen verloor hij geen posities ondanks een valpartij die een scheef stuur opleverde. Uiteindelijk wist hij als 45ste te eindigen.
Bij Gijs ging het helaas aanmerkelijk minder goed. Hij voelde zich de hele week niet fit en twijfelde überhaupt of hij zou starten. Hij besloot dit wel te doen en de start ging op zich prima. Hij wist zich goed te handhaven. Helaas liepen de benen spreekwoordelijk “al snel vol” en kon hij zijn positie niet vasthouden. In de afdalingen ging het wel als vanouds en hier wist hij zelfs plekken goed te maken hoewel een houten hekje toch echt wel in de weg stond in de laatste afdaling. Uiteindelijk wist hij als 50ste te finishen.
Bij de junioren tenslotte stond Lars gemotiveerd aan de start. Hij houdt van rondjes waar het op fietsen en techniek aankomt dus hij kon zijn lol op mede doordat het op bepaalde stukken nog steeds behoorlijk nat was. Helaas verliep de start wat minder waardoor hij in de eerste ronde rond de 18e plek doorkwam. Bovendien dacht hij een afloper (langzaam leeglopende band) te hebben waardoor het vertrouwen ook wat minder was. Gelukkig kon hij de wedstrijd wel uitrijden en bovendien wist hij nog een aantal renners te verschalken. Dit leverde hem uiteindelijk een 12de plek op.
Volgende afspraak: Houffalize. Voor velen de eerste kennismaking met het bike mekka van Europa.